drzewo poznania

już dawno ktoś

posadził za mnie jabłoń

wiosną
gałęzie dumnie wzniósł do nieba
i kwieciem nęcił oczy

pozwolił dojrzeć
ramiona obwiesić owocem

jesienią pochylić się ku ziemi
wiatrom do kosza zbierać

żołądek napełnić plonem 

© Wihtkacy Zaborniak