czwartek, 18 września 2014

uwierz




tęsknię Hiobie
długo milczałem i nie mam nic
na usprawiedliwienie

cóż nam ze współczucia
nagich słów przyniesionych z myślą 
pocieszenia bez wmieszania się
w gorycz duszy

nie ukoi krzyku rozżalenia 
rozlewających wód ani paplanina nie powstrzyma
jedna tama

bliższa ciału w wytrwałości  skorupa gliny
niż pył drogi który odkupiciel strzepie z sandałów
bez wzruszenia ramionami

nie przysięgaj na moją prawość









© Wihtkacy Zaborniak