w drodze powrotnej

obciążeni nadmiarem czerwieni

rozkładamy szeroko ramiona

karłowacieją owoce życia

w takiej postaci

nie sposób zaspokoić

wszystkich głodów w soki 
odżywcze wartości

dopóki nie posmakujesz 

nie wiesz że cierpkie rosną

kosztem innych czyniąc podniebienie
drętwym z każdym dniem coraz bardziej 
wątłym przekonaniem 

że choć nie znamy dnia 
ani godziny przyjdzie

przerzedzić dumne konary 

skarcić odstających 

od kopuły

aż po zmurszałe łęgi 

© Wihtkacy Zaborniak