Lustrzane odbicie

puste słowa 

uszyte na znany fason
miłość
nigdy dobrze nie leżała

spoglądam w lustro
już nie stoisz obok
złudzenie
wyobraźni robi się gorąco

rozepnij pod szyją

© Wihtkacy Zaborniak

W knajpie

pod oknem półprzytomny Judasz 

upiera się przy swoim po piwie
zawsze całuje gorzko

z grzeczności nie protestuję
odliczam trzydzieści ostatnich
podobno

mowa jest srebrem kochanie
dlatego uwielbiasz karmelowe

nad głowami wiszą
rysowane światłem dymne aureole 

© Wihtkacy Zaborniak